En dan weer thuis

Maandagmorgen snorkelden we nog tussen prachtig gekleurde vissen en nu (dinsdag) zijn we weer aan de andere kant van de wereld: thuis.
Aangezien de weersberichten beduidend beter waren dan de dagen ervoor hebben we zondag besloten op onze laatste vakantiedag in Thailand mee te gaan met een snorkel-trip. In een halve dag met een grote speedpoot naar drie eilandjes om wat te zwemmen, te snorkelen en uiteraard te relaxen.
Dat betekende wel dat we om een uur of 6 moesten opstaan om op tijd klaar te staan voor de taxi die ons zou ophalen. Hoewel we de indruk hadden dat we naar een aantal ongerepte eilandjes zouden gaan, bleek de commercie hier in de volle omvang te hebben toegeslagen. Toch hadden we ook dit niet willen missen. Het zwemmen tussen scholen vis was voor ons weer een bijzondere ervaring. En natuurlijk waren de drie lokaties aangename plekken.

Toen we na de middag terugkwamen in het hotel wachtte ons een verassing, we konden één van de kamers niet meer in. Bij navraag bij de receptie bleek dat we eigenlijk voor twaalven de kamers hadden moeten verlaten. Beetje vreemd omdat bij het inchecken duidelijk was aangegeven dat we om 18:30 uur zouden worden opgehaald. Één van de kamers hebben we gauw opgeleverd, de andere nog maar even tot eind van de middag aangehouden. Konden we voor de laatste keer naar de zee, nog even douchen, de koffers in te pakken en te wegen om na wat te eten naar het vliegveld van Phuket te worden gebracht.
De chauffeur stond, zo als voor ons inmiddels gebruikelijk, ruim op tijd gereed om ons op te halen.
Kort en bondig de vliegreizen terug verliepen bijzonder vlot. Het wachten op de luchthaven in Bangkok was wat minder omdat onze vlucht om 02:30 uur plaatselijke tijd zou vertrekken en de oogjes zwaar werden. In het vliegtuig gingen de ogen dan ook snel dicht, tot om half vier de warme maaltijd voorbij kwam...

Een groot gedeelte van de vliegreis hebben we min of meer slapend doorgebracht.
Toen we tegen negenen op Schiphol aankwamen was het een graad of 15, wat anders dan de 30+ die wij gewend waren, maar viel gelukkig mee.
Op Schiphol zijn we geïnterviewd door een journalist van de Telegraaf voor een artikeltje over ervaringen van terugkomende vakantiegers. In de zaterdageditie van 6 of 13 augustus zal dit resultaat te zien zijn. 
De treinreis terug verliep door wat incidenten in de Schipholtunnel wat minder voorspoedig. Om 13:00 uur waren we na een bijzonder geslaagde vakantie weer thuis.
Bedankt voor de leuke reacties via mail en blog. Leuk te zien dat het thuisfront ons gevolgd heeft. Op de één of anderewijze zijn een aantal reacties op de blog niet gepubliceerd. Waar at aan ligt zoeken we nog even uit.


 

Voorlaatste dag Phuket

De hi-speed internetverbinding in ons hotel is zo snel, dat we besloten hebben de foto's van hier per postduif te versturen. Wellicht zijn die foto's eerder in Nederland dan het uploaden van deze blog. Verder een prima hotel.
Vandaag hadden we onze eerste volledig zonnige dag. De afgelopen dagen waren we ook op het strand te vinden in onze ligstoelen, waarbij het of bewolkt of in de tweede helft van de middag ging regenen. We waren, maar met name de meiden, ondanks de gehele dag bewolking, behoorlijk verbrand. Vooral in het gezicht.
Een dag zijn we i.v.m. regen niet naar het strand geweest. Die dag zijn we met een lokale bus richting de plaats Phuket gegaan. Bij een groot winkelcentrum zijn we eigenlijk te vroeg uitgestapt. Het winkelcentrum hadden we gauw gezien. Toen we op de bus naar het centrum stonden te wachten, kwam er weer een stevige bui op ons af. Gelukkig kwam op dat moment de bus terug eraan. Die hebben we om ons droge vege lijf te redden, maar genomen.
In onze opsomming van de verkoopactiviteiten op het strand kunnen we nog een aantal toevoegen: mais, donuts, ruggenkrabbers, reistassen, riemen, verschillende goede doelen, aloe vera creme, schemerlampen, vazen, nagelgarnituur, kimono's, parelsnoer, nootjes, bikini's, toilettasjes, hoofddoekjes, placemats, magneetsouveniers.
Kortom dagelijks trekt een bont verkoperspeloton aan de strandgasten voorbij.
Vandaag viel ons op dat mensen om ons heen, geen Nederlanders, zomaar de prijs betalen die wordt gevraagd. Zo zijn wij dus niet. Wij hebben twee fluiten gekocht voor dezelfde prijs als onze buurman voor 1 neertelde. Dat stemt tot tevredenheid en streelt onze reputatie.
Of we morgen de blog kunnen bijwerken weten we niet.
We gaan morgenvroeg  op tijd weg om bij een aantal eilandjes te gaan snorkelen. Daarna is het tijd om de koffers te pakken om vervolgens naar het vliegveld te worden gebracht.
De verwachting is dat we dinsdagmorgen rond 9 uur (NLtijd) op Schiphol landen.

Eerste dag Kata beach Phuket

Gisteravond zijn we op zoek gegaan naar een restaurant.
Bij iedere eetgelegenheid waar wij in de buurt kwamen, stond iemand om mogelijke klanten aan te spreken en naar binnen te lokken. Overigens geldt dat ook voor maatkledingzaken, massagesalons en wat je verder kunt bedenken. In eerste instantie reageer je beleefd, maar op een gegeven ogenblik is het irritant en word je baldadig. De standaardopeningszin is 'Where you from'. Ons antwoord is inmiddels 'From there', om vervolgens door te lopen.
Vanmorgen zijn we naar het strand gegaan. De zon scheen, de temperatuur prima in orde. Voor de ligstoelen op het strand moet je betalen, naar voor ons westerse maatstaven. Het prijsniveau ligt hier aanmerkelijk hoger dan we tot nu toe gewend zijn, hoewel dat nog steeds lager is dan Nederland.
Op het strand word je voortdurend lastig gevallen door verkopers van allerlei spullen: tafelkleden, papieren parasols, handdoeken, pinda's, waaiers, zonnebrillen, hangmatten, placemats, laserpennen, omslagdoeken, jurken, blouses, fruitmanden, vegertjes, horloges, nekkussentjes, waxinelichtenhouder in de vorm van een olifant, panfluit, ringen, hennatatatoes, yogatrainingen gezelschapspelletjes en hoeden. Ongetwijfeld hebben we vast wel iets vergeten. Ook dit wordt op een gegeven ogenblik irritant. Of we doen of we niets zien en horen, of we geven een dom antwoord. Op de vraag 'Where you come from' noemen we een willekeurig land en op de vraag of we Engels spreken is het antwoord 'No'.
Toen na tweeen de lucht flink donkerder werd, zijn we naar ons hotel gegaan. Toen we daar aankwamen, begon het flink te regenen.
Na de regenbui bleek het hotelzwembad een prima plek te zijn.
Vanavond heerlijk gegeten in een restaurant. Wel wat duurder, maar niet iemand voor de deur die je naar binnenlokt. Heerlijk!

Chiang Mai naar Phuket

We beginnen al aardig doorgewinterde reizigers te worden.
Vanmorgen eerst even een grote kever op onze hotelkamer gevangen om vervolgens te gaan ontbijten.
Na het ontbijt hadden we tijd genoeg om het gewicht binnen de normen te verdelen. Een meegenomen kofferweger is hierbij een handig hulpmiddel.
We waren ruimschoots op tijd om beneden in de lobby nog even te facebooken en reacties op onze blog te bekijken. Iedereen is weer op de hoogte van een en ander.
Toen onze chauffeur arriveerde, kwamen Wan en Pi toevalligerwijs met een busje vol gasten aangereden. Na het afscheid waren we in korte tijd op het vliegveld. Als ervaren globetrotters checkten we probleemloos in. Als je ergens zit te wachten valt je vaak wat op. In dit geval viel ons een Nederlander op die wat minder goed het meegetorste gewicht over de koffers en handbagage had verdeeld. Om extra kosten te uit te sparen ging hij onder het nodige gemopper het spul herverdelen. Uiteraard lag het niet aan hem, terwijl, volgens hem, anderen wel veel meer mochten meenemen.
Het vliegtuig waarmee wij naar Phuket vlogen, een Airbus A320 200, blonk niet uit door beenruimte. Gelukkig was het vliegtuig niet helemaal vol, zodat de ruimte wat beter verdeeld kon worden. Onderweg zaten we vaak boven of in de wolken.
Toen we in buurt van Phuket kwamen, begon het te regenen. Na het wachten op de koffers gingen we naar de uitgang, waar we door iemand van de reisorganisatie werden opgevangen om naar het Suger Palm hotel (Kata beach) te worden gebracht. Deze chauffeur hield er, net als andere Thai, een bijzondere rijstijl op na. Dat we zo weinig ongelukken hebben gezien verbaasd ons nog steeds, zeker in de regen.
Het hotel is een plaatje. We hebben twee geschakelde kamers, die fraai zijn ingericht. Het strand is op loopafstand, de zee kunnen we vanaf het balkon zien.
Kortom de ingredienten voor een leuke laatste week(je) zijn aanwezig.
Volgens het hotelpersoneel is het weer morgen prima. We zijn benieuwd.....

Dag 12:Chiang Rai - Chiang Mai.

Vandaag was het alweer de laatste dag van onze rondreis in het noorden van Thailand. Vanochtend al weer vroeg ons mooie resort verlaten om de paleistuin van de moeder van de koning te bekijken. Veel mooie bloemen en planten maar ook mooie en vreemde insecten gezien.  Vervolgens richting Myanmar (voormalig Birma) gegaan. Bij de grens wederom een markt bezocht. Daarna richting de gouden driehoek. Dit is het drielandenpunt van het noorden. Vroeger werd hier veel opium verbouwd en verhandeld. Uiteraard staat ook hier een boedha, en wel de "Happy boedha". Als je geld doneert, door dit in de mond van de draak te gooien zegt de happy boedha: 'Ha,ha,ha,   Happy boedha'. Onze gids vond dit helemaal geweldig en bleef geld gooien en lag dan helemaal in een deuk. Daarna gingen we op weg naar de volgende tempel, maar we kwamen in een religieuze optocht terecht. Erg leuk om die traditie te kunnen bekijken. Als laatste gingen we, ja je raad het al, weer naar een tempel.  Wel een prachtige deze keer. Deze was wit met zilver. Door de verhalen van de gids erbij is het wel interressant. Maar nu hebben we wel genoeg tempels gezien.  Morgen vliegen we naar Phuket, waar we kunnen uitrusten en alles nog eens rustig de revu kunnen laten passeren.

Dag 11: Op weg naar Chang Rai

Na de spectaculaire dag van gisteren, was het vandaag een stuk rustiger.
Om het programma maar eens te volgen: naar een Chinese gemeenschap; bezoek aan een theeplantage en uiteraard een tempel.
Vanmorgen had onze gids een verrassing voor ons door eerst een grot te bezoeken. De betreffende grot zit achter een tempel en diende als vluchtplek tijdens diverse oorlogen met Birma.
Zoals uit eerdere blogberichten is gebleken, hebben we het erg getroffen met Wan. Hij is in voor een geintje en zet regelmatig de lachspieren aan het werk.
Naast een gids, hebben we ook de beschikking over  een chauffeur, Pi Det. Door Wan aangeduid als mr. Death.
Pie is de rust zelve als chauffeur. Dit is dan ook de reden dat we tot op heden (te) laat op onze plaats van bestemming aankwamen. Op weg naar de tempel hebben we even een koffie/theepauze ingelast. Dit was bood tevens de gelegenheid wat etenswaren voor onderweg in te slaan. Wan wist ons te verassen door ons op een lekkernij te tracteren, onder zijn motto 'when you never trie, you never die'. We hebben vanmorgen genoten van gefrituurde meloenpitten. Voordat je ze kunt eten, moet je overigens eerst met je tanden het schilletje openbijten. Het pitje is heerlijk. Afgelopen dagen hebben we ook reeds lotusbloemenpitten gegeten.
De bijzondere tempel die we bezocht hebben, is op een hoge heuvel gebouwd. Vanaf die plek heb je een fraai uitzicht over de Kokrivier en kun je een blik op Myanmar (Birma) werpen.
Na dit bezoek zijn we op weg gegaan naar de Chinese gemeenschap. Voordat we daar aankwamen stopten we ergens in de middle of nowhere. Hier bleken ananassen te groeien. Naast het feit dat we nu weten hoe anassen gekweekt worden, weten we ook dat ze niet aan grote bomen groeien, maar eigenlijk hele kleine struiken zijn. Wan heeft twee anassen gekocht om onderweg op te eten. Hij kon er 5 kopen voor 20 baht, 45 eurocent.
Toen we  bij de Chinesen kwamen, heeft Wan een groot mes geregeld en op professionele wijze een van de anassen gevierendeeld. Tijdens de door de Chinesen diverse geserveerde theesoorten, genoten we ook van de sappige ananas.
Na het bezoek aan de Chinese gemeenschap, zijn we nog even wezen kijken bij een theeplantage. Ook dit gaf weer een andere kijk op de theeproductie. Een theeplukker verdient 8 baht per kilo geplukte theeblaadjes. Er vanuitgaande dat per dag zo'n 20 kg geplukt kan worden, dan levert dat een dagloon van 160  baht op. Volgens onze rekenmethode is dat 4 euro.
Bij het teruglezen van deze blog is ook deze dag weer een bijzondere geweest.
Overigens zijn we vanavond nog naar de nightmarket in Chiang Rai geweest. Dit was een verademing omdat we niet voortdurend aangesproken werden om dingen te kopen.
Morgen gaan we o.a. naar Birma. We zijn al gewaarschuwd....

Dag 10: Pai - Chiang Dao

Na een rustig ontbijtje gingen we opweg naar hetgeen wat volgens ons een van de hoogtepunten van de reis moest gaan worden, namelijk het olifantenkamp met olifantrijden. We hebben lang naar deze dag uitgekeken en nu is het alweer voorbij! Na een lange rit van zo'n 3 uur kwamen we aan bij het olifantenkamp. We moesten wat haasten want onze chauffeur rijdt wat rustiger dan de gemiddelde Thai, iets wat onze gids misschien niet goed in had geschat. Kwamen we om 11 uur aan terwijl de show ook om 11 uur startte. Maar met het geluk dat we deze vakantie al vaker hebben gehad, was de show nog niet begonnen en konden we van de show gaan genieten.. Eerst konden we bewonderen hoe de olifanten een bad namen, een prachtig gezicht! Hierna volgde een show waarin de dieren al hun kunsten lieten zien, tot het schilderen van een prachtig zelfportret aantoe. Wij verbaasten ons over de zeer fijne motoriek van de grote dieren.
Na de lunch was het tijd om een ritje te gaan maken op de olifanten.  In tweetallen zaten we op een bankje op de rug van de dieren. Het voelde wat vreemd, want het leek alsof je telkens in een diepe kuil zakte. Het was een prachtige rit door de natuur. Halverwege kregen we de kans om zelf op de plek van de bestuurder te gaan zitten net achter het hoofd van de olifant, zonder stoeltje. De bestuurder liet ons toen zelfstandig rijden zodat hij foto's kon maken, spannend maar iets wat we zeker niet hadden willen missen! Toen we van de olifanten af moesten waren we nog niet terug in het kamp, we moesten terug met een traditionele 'ossenkar'. Ook hierbij moesten franka en Kyra voorop gaan zitten zodat de bestuurder foto's kon maken, wat voor hen een manier was om een fooi binnen te halen.
Na dit avontuur was het tijd voor een rustigere activiteit. We gingen met een bamboevlot over de rivier een tochtje maken door de mooie natuur. Heel mooi en vooral erg rustig.
Kortom een prachtige dag met veel natuur om nooit te vergeten!